កាលពីមុន យាយខ្ញុំតែងព្រមានប្រាប់កូនចៅ មិនឲ្យនាំគ្នាកាត់ក្រចកពេលយប់ជ្រៅឡើយ ព្រោះចាស់ៗពីមុនតែងជឿលើអបិយជំនឿថា សម្លេងនៃការកាត់ក្រចកនេះ នឹងដាស់ឲ្យវិញ្ញាណខ្មោចព្រាយបិសាច ដែលមានក្រចកវែងៗ សំដៅមករកយើង ដើម្បីលួចយកក្រចកយើងទៅ នឹងយកក្រចកពួកគេមកសងយើងវិញ ដោយសារតែពួកព្រាយបិសាចអស់នោះ ជាភាវៈដែលស្រលាញ់ក្រចក មិនចង់ឲ្យអ្នកណាកាត់ចោលនោះទេ។ តែខ្ញុំមិនដែលជឿលើសម្តីយាយខ្ញុំឡើយ ហើយខ្ញុំតែងតែអស់សំណើច ពេលដែលយាយខ្ញុំប្រាប់ម្តងៗ។
ប៉ុន្តែ ទើបតែយប់ម្សិលមិញនេះ ខ្ញុំបានកាត់ក្រចកនៅពេលយប់រំលងអាធ្រាត ជាលើកដំបូង។ ខ្ញុំបានបោះចោលកំទេច ក្រចកទាំងនោះ នៅក្នុងធុងសំរាម មុខបន្ទប់ខ្ញុំ ដោយមានចងមាត់ថង់យ៉ាងជិតល្អ។ តែអ្វីដែលខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចបាននោះ គឺនៅពេលដែលខ្ញុំសម្ងំដេក រៀបនឹងលង់លក់ទៅហើយ ស្រាប់តែខ្ញុំលឺសម្លេងសម្រឹប កកាយថង់សំរាមនៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្រាប់តែនឹកដល់ពាក្យសម្តី របស់លោកយាយខ្ញុំ បេះដូងខ្ញុំក៏ប្រែជាលោតញាប់ខុសប្រក្រតី។ ខ្ញុំពិតជាតក់ស្លុតខ្លាំងណាស់ តែខ្ញុំប្រឹងប្រមូលអារម្មណ៍ថាកុំខ្លាច ព្រោះខ្ញុំមិនជឿលើរឿងអបិយជំនឿនេះទេ រួចខ្ញុំក៏បើកភ្លើង សំដៅទៅមាត់បន្ទប់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យបានឃើញច្បាស់ផ្ទាល់នឹងភ្នែក។
នៅពេលនោះ ខ្ញុំមិនឃើញមាននរណាម្នាក់ នៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំឡើយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំស្រឡាំងកាំងនោះ គឺថង់សំរាមនៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំ ប្រែជារញ៉េរញ៉ៃ ហើយកំទេចក្រចកជាច្រើន បានរាយប៉ាយនៅលើឥដ្ឋ។ វាជាលើកទី1ហើយ ដែលខ្ញុំជួបរឿងបែបនេះ។ ខ្ញុំអាចដឹងច្បាស់ក្នុងចិត្ត ថានោះមិនមែនជាក្រចកខ្ញុំទាំងអស់ទេ។ មានក្រចកខ្លះវែងៗ គួរឲ្យខ្លាច ដូចក្រចកមនុស្សប្រុស មិនមែនជាក្រចកដែលខ្ញុំបានកាត់ឡើយ។
ខ្ញុំរត់ចូលបន្ទប់វិញយ៉ាងលឿន ហើយយប់មិញនេះ ខ្ញុំគេងបណ្តើរ ទន្ទេញធម៌បណ្តើរ មិនហ៊ានបើកភ្នែក រហូតដល់ភ្លឺ ទើបខ្ញុំរត់ទៅបន្ទប់ម៉ាក់ ប្រាប់ពីរឿងគ្រប់យ៉ាង ឲ្យគាត់បានដឹង។
គ្រាន់តែលឺសូរភ្លាម ម៉ាក់ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង គាត់ទះទ្រូងខ្លួនឯង ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា ប្រហែលជាខ្ទង់ម៉ោងមួយយប់ គាត់ក៏លឺសម្លេងកកាយថង់សំរាម នៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំដែរ តែគាត់គិតស្មានថាជាខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្ទើរមិនចង់ជឿ ថារឿងអបិយជំនឿដែលខ្ញុំធ្លាប់សើច បែរជាមកលងបន្លាចខ្ញុំ ឲ្យព្រឺព្រួចបែបនេះ។
ខ្ញុំមិនទាន់នឹងបាននិយាយជាមួយម៉ាក់ រួចរាល់ផង ស្រាប់តែរំពេចនោះ បងប្រុសខ្ញុំបាន ស្រែកប្រាប់ម៉ាក់ខ្ញុំ យ៉ាងតក់ក្រហល់ថា “យប់មិញហ្នឹង ខ្ញុំកាត់ក្រចក ហើយរកថង់សំរាមមិនឃើញ ក៏ទៅបោះចោល នៅមុខបន្ទប់វាទៅ គ្មានខ្មោចឯណាទេម៉ាក់”។ ខ្ញុំហួសចិត្តណាស់ ហើយក៏ប្រញាប់កើបកំទេចក្រចកនោះ ទៅជះចោល មុខបន្ទប់គាត់វិញទៅ។
ប៉ុន្តែ ទើបតែយប់ម្សិលមិញនេះ ខ្ញុំបានកាត់ក្រចកនៅពេលយប់រំលងអាធ្រាត ជាលើកដំបូង។ ខ្ញុំបានបោះចោលកំទេច ក្រចកទាំងនោះ នៅក្នុងធុងសំរាម មុខបន្ទប់ខ្ញុំ ដោយមានចងមាត់ថង់យ៉ាងជិតល្អ។ តែអ្វីដែលខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចបាននោះ គឺនៅពេលដែលខ្ញុំសម្ងំដេក រៀបនឹងលង់លក់ទៅហើយ ស្រាប់តែខ្ញុំលឺសម្លេងសម្រឹប កកាយថង់សំរាមនៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្រាប់តែនឹកដល់ពាក្យសម្តី របស់លោកយាយខ្ញុំ បេះដូងខ្ញុំក៏ប្រែជាលោតញាប់ខុសប្រក្រតី។ ខ្ញុំពិតជាតក់ស្លុតខ្លាំងណាស់ តែខ្ញុំប្រឹងប្រមូលអារម្មណ៍ថាកុំខ្លាច ព្រោះខ្ញុំមិនជឿលើរឿងអបិយជំនឿនេះទេ រួចខ្ញុំក៏បើកភ្លើង សំដៅទៅមាត់បន្ទប់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យបានឃើញច្បាស់ផ្ទាល់នឹងភ្នែក។
នៅពេលនោះ ខ្ញុំមិនឃើញមាននរណាម្នាក់ នៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំឡើយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំស្រឡាំងកាំងនោះ គឺថង់សំរាមនៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំ ប្រែជារញ៉េរញ៉ៃ ហើយកំទេចក្រចកជាច្រើន បានរាយប៉ាយនៅលើឥដ្ឋ។ វាជាលើកទី1ហើយ ដែលខ្ញុំជួបរឿងបែបនេះ។ ខ្ញុំអាចដឹងច្បាស់ក្នុងចិត្ត ថានោះមិនមែនជាក្រចកខ្ញុំទាំងអស់ទេ។ មានក្រចកខ្លះវែងៗ គួរឲ្យខ្លាច ដូចក្រចកមនុស្សប្រុស មិនមែនជាក្រចកដែលខ្ញុំបានកាត់ឡើយ។
ខ្ញុំរត់ចូលបន្ទប់វិញយ៉ាងលឿន ហើយយប់មិញនេះ ខ្ញុំគេងបណ្តើរ ទន្ទេញធម៌បណ្តើរ មិនហ៊ានបើកភ្នែក រហូតដល់ភ្លឺ ទើបខ្ញុំរត់ទៅបន្ទប់ម៉ាក់ ប្រាប់ពីរឿងគ្រប់យ៉ាង ឲ្យគាត់បានដឹង។
គ្រាន់តែលឺសូរភ្លាម ម៉ាក់ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង គាត់ទះទ្រូងខ្លួនឯង ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា ប្រហែលជាខ្ទង់ម៉ោងមួយយប់ គាត់ក៏លឺសម្លេងកកាយថង់សំរាម នៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំដែរ តែគាត់គិតស្មានថាជាខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្ទើរមិនចង់ជឿ ថារឿងអបិយជំនឿដែលខ្ញុំធ្លាប់សើច បែរជាមកលងបន្លាចខ្ញុំ ឲ្យព្រឺព្រួចបែបនេះ។
ខ្ញុំមិនទាន់នឹងបាននិយាយជាមួយម៉ាក់ រួចរាល់ផង ស្រាប់តែរំពេចនោះ បងប្រុសខ្ញុំបាន ស្រែកប្រាប់ម៉ាក់ខ្ញុំ យ៉ាងតក់ក្រហល់ថា “យប់មិញហ្នឹង ខ្ញុំកាត់ក្រចក ហើយរកថង់សំរាមមិនឃើញ ក៏ទៅបោះចោល នៅមុខបន្ទប់វាទៅ គ្មានខ្មោចឯណាទេម៉ាក់”។ ខ្ញុំហួសចិត្តណាស់ ហើយក៏ប្រញាប់កើបកំទេចក្រចកនោះ ទៅជះចោល មុខបន្ទប់គាត់វិញទៅ។
0 Comments